Dwadzieścia osiem

Maja

Resztę dni świątecznych spędziliśmy w takim samym gronie na leniuchowaniu i siedzeniu przy świątecznym stole zajadając się potrawami przygotowanymi przez mamy i ciocię. Ja niestety nie miałam wstępu przez te dwa dni do kuchni ponieważ miałam odpoczywać. Drugiego dnia świąt wieczorem wszyscy zbierali się w drogę do Wrocławia. Moi rodzice zaproponowali, że zabiorą Oskara do siebie na kilka dni bo przecież i tak mieliśmy go do nich zawieść przed sylwestrem, którego spędzimy u Ignaczaków więc stwierdzili, że zabiorą go już teraz i przywiozą go z powrotem w Nowy Rok.

- Oskar tylko masz być grzeczny - powiedziałam kiedy opuszczali nasz dom.

- Mamo ale ja zawsze jestem.

- Ja mówię serio masz nie przeszkadzać i nie wymyślać głupot rozumiesz?

- Tak.

- Dobrze wy się niczym nie martwcie damy sobie radę będziemy go zabierać na sanki chodzić do kina - zaczął wymieniać mój tata.

- Dobra, dobra zobaczymy co powiesz jak posiedzisz z nim przez kilka dni - zaśmiałam się.

- W takim razie do zobaczenia dzieci w Nowy Rok - powiedziała mama żegnając się ze mną i z Bartkiem.

- Do zobaczenia - odpowiedziałam zamykając drzwi.

- To co skarbie zostaliśmy sami - stwierdził mój mąż całując mnie w policzek.

- Na to wygląda.

Bartek

27 grudzień 2014

Następnego dnia rano kiedy się obudziłem poszedłem przygotować śniadanie. Po przygotowaniu posiłku zabrałem wszystko na tacę i ruszyłem w stronę sypialni.

- A witam moje księżniczki - powiedziałem całując Maję.

- Dzień dobry - odpowiedziała jeszcze zaspana.

- Przygotowałem dla nas śniadanie - oznajmiłem stawiając tacę na łóżku.

- Oj Bartek, Bartek za bardzo mnie rozpieszczasz jeszcze się przyzwyczaję i co wtedy? - zaśmiała się.

- Wtedy będę musiał przynosić Ci śniadania do łóżka każdego dnia - stwierdziłem.

- W takim razie jestem za a teraz jedzmy bo jestem strasznie głodna.

Po śniadaniu razem z Mają wzięliśmy się za ogarnięcie domu po świętach.

Maja

Po posprzątaniu domu leżeliśmy razem na kanapie oglądając film kiedy zadzwonił mój telefon.

- Halo.

- Hej Maja - przywitała się Jaroszową.

- O cześć Aga co tam słychać?

- Wszystko dobrze ale dzwonię w innej sprawie.

- W takim razie słucham?

- Wybieramy się z Olą na zakupy i dzwonię zapytać czy nie poszłabyś z nami? - zaproponowała.

- Jasne, że tak muszę w końcu kupić jakąś sukienkę na sylwestra - zaśmiałam się.

- W takim razie widzimy się za godzinkę w galerii ok?

- Jasne, to do zobaczenia.

- Gdzie się wybierasz? - zapytał Bartek kiedy skończyłam rozmawiać.

- Idę z dziewczynami na zakupy.

- Ale wiesz, że tobie nie wolno się teraz przemęczać?

- Wiem Bartek ale ja nie mogę siedzieć cały czas w domu a po za tym muszę coś kupić na sylwestra bo przecież nie pójdę w dresie.

- No dobrze ale jakbyś się źle poczuła to od razu dzwoń.

- Dobrze.

Poszłam się przebrać do sypialni i trochę ogarnąć moje włosy a następnie zrobiłam lekki makijaż.

 Po 30 minutach wsiadałam w samochód i pojechałam do galerii gdzie czekały już na mnie dziewczyny. Przywitałam się z Agą i Olą a potem ruszyłyśmy w poszukiwaniu odpowiednich kreacji na 31 grudnia. Oczywiście z dziewczynami nie było problemu bo one już po godzinie znalazły coś dla siebie. Ze mną było gorzej bo znaleźć sukienkę dla kobiety w ciąży i żeby na dodatek ona mi się podobała było nie lada wyzwanie ale i to się udało. Po zakupach wybrałyśmy się do kawiarni na herbatę i ciasto. Siedziałyśmy rozmawiając kiedy spostrzegłam, że na zegarku widnieje już prawie godzina 17.

- Wiecie co ja to już będę się zbierać bo Bartek będzie się martwił - powiedziałam.

- W zasadzie to my też się już zbierajmy - stwierdziły zgodnie.

Zapłaciłyśmy za nasze zamówienia a potem pożegnałyśmy się i każda ruszyła w swoją stronę. Po 20 minutach zaparkowałam auto przed naszym garażem.

- Wróciłam! - krzyknęłam na wejściu zdejmując buty i kurtkę.

- Nareszcie zacząłem się o Ciebie martwić - oznajmił Bartek kiedy pojawiłam się w salonie.

- Oj kochanie wiesz jak to jest, każda musiała znaleźć odpowiednią kieckę i dodatki - zaśmiałam się.

- No wiem ale ty nie możesz się przemęczać - podszedł do mnie obejmując mnie.

- Obiecuję, że do póki się Amelka nie urodzi już nie wyjdę na zakupy.

- O nie tego to nie obiecuj bo i tak wiem, że za góra dwa tygodnie wyciągniesz mnie do galerii - stwierdził śmiejąc się.

- Ale ty mnie dobrze znasz.

- W końcu jestem twoim mężem a teraz chodź bo przygotowałem kolację - powiedział ciągnąc mnie do kuchni. Jak się okazało mój mąż przygotował domową pizzę, która okazała się całkiem smaczna.

- Ja nadal się zastanawiam kto nauczył Cię tak gotować?

- Szczerze? Sam nie wiem ale od kiedy wyprowadziłem się od rodziców musiałem sobie jakoś radzić i tak wyszło. A w zasadzie pokaż co tam kupiłaś.

- Nawet nie ma mowy zobaczysz dopiero w sylwestra.

- Oj kochanie.

- Nie pokaże przynajmniej raz ja postawię na swoim - zaśmiałam się.

Całą niedzielę spędziłam w domu ponieważ źle się czułam dlatego Bartek zabronił mi wychodzić z łóżka. Przynajmniej nie musiałam gotować obiadu bo tym także zajął się Kurek a ja czytałam książkę. Wieczorem poczułam się znacznie lepiej ale to może dlatego, że jutro Resovia miała grać mecz 1/4 Pucharu Polski, na którym chciałam być. Oczywiście posprzeczaliśmy się z Bartkiem na ten temat ponieważ on stwierdził, że nigdzie nie pójdę a ja zawzięcie mówiłam, że tak, czy mu się to podoba czy nie. Leżałam w sypialni oglądając film kiedy do pokoju wszedł właśnie Bartek.

- Skarbie nie gniewaj się na mnie przecież wiesz, że chcę dla Ciebie jak najlepiej - powiedział kładąc się koło mnie. Ja nie zamierzałam się do niego odzywać i cały czas udawałam obrażoną. Niech się trochę pomęczy - Maja słońce przepraszam.

- Bartek zrozum, że ciąża to nie choroba a to, że dziś się źle czuję nie oznacza, że jutro będzie tak samo a po drugie ja nie będę siedzieć w domu całymi dniami tylko dlatego, że ty boisz się, że jak tylko przekroczę próg domu to coś mi się stanie - mówiłam.

- No dobrze obiecuję poprawę ale na mecz pojedziesz ze mną i ze mną wrócisz a w trakcie będziesz cały czas z dziewczynami - oznajmił całując mnie w głowę.

- Bartek! - krzyknęłam za nim kiedy wychodził z pokoju.

- Tak wiem ja też Cię kocham - powiedział a ja nie wytrzymałam i wybuchłam śmiechem.

Oddaję w Wasze ręce już 28 rozdział mojego opowiadania, jejku jak ten czas szybko leci :)

Czekam na Wasze opinie i komentarze.

Panowie wygrali wczoraj z Łotwą 3:0!!!

Wreszcie ten długi sezon się zaczął :D Trzymamy kciuki za eliminacje, LŚ i oczywiście Mistrzostwa Świata! A właśnie wybieracie się na jakiś mecz reprezentacji?

Do usłyszenia za tydzień (24.05.14r)

Pozdrawiam, Klara :*